وزیر تعاون و رفاه اجتماعی:
۳۰ درصد از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند
به گزارش ارتباط با مشتری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی با بیان این که 30 درصد از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند، اظهار داشت: اغلب کسانی که به فقر مطلق دچارند شغل و درآمد دارند، اما درآمد آنها کفاف زندگی شان را نمی دهد.
به گزارش ارتباط با مشتری به نقل از مهر، احمد میدری، وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی درباب برنامه دولت چهاردهم برای از بین بردن فقر مطلق، اظهار داشت: یکی از احکام برنامه و شعاری که در دولت آقای روحانی و شهید رئیسی هم مطرح بود، بحث رفع فقر مطلق است. به لحاظ فاکتورها هم اکنون حدود ۳۰ درصد از جمعیت کشور زیر خط فقر هستند و از بین بردن فقر مطلق یک آرمان و هدف است که باید به سمت آن حرکت کرد.
وی تصریح کرد: تا اواسط دهه ۸۰ حدود ۱۲ تا ۱۵ درصد فقر مطلق داشتیم که پس از موج اول تحریم ها تا میانه دهه ۹۰ به حدود ۲۰ درصد رسید، اما با شروع موج دوم تحریم ها و تورم شدید، از سال ۱۳۹۷ با شیب تندتری بالا رفته و به ۳۰ درصد در سال ۱۳۹۸ رسید. برمبنای داده های مرکز آمار ایران و گزارش مرکز پژوهش های مجلس، از سال ۱۳۹۸ تا ۱۴۰۱ نرخ فقر نسبتاً ثابت و حدود ۳۰ درصد یا ۲۵ میلیون و ۴۰۰ هزار نفر بوده است.
وی افزود: از بین بردن فقر مطلق پروسه پیچیده ای است و بدون تردید شرایط اقتصاد کلان، یعنی تورم و رشد اقتصادی، دو متغیری است که در موفقیت آن نقش پررنگی دارد. ولی صرف رشد اقتصادی خوب و کنترل تورم، فقر مطلق را از بین نمی برد و نباید منتظر ماند که رشد اقتصادی خیلی بالایی اتفاق بیفتد، بلکه ما باید برای کاهش فقر اقدامات متفاوتی را انجام بدهیم.
میدری با اشاره به این که اقدام اول و تجربه همه کشورها این است که «فقر شدید» را از بین ببریم، اشاره کرد: فقر شدید یعنی درآمد یک فرد کفاف هزینه خوراک را نمی دهد. به عبارت دیگر اگر فرد همه درآمدش را هم خرج کند، نمی تواند نیاز خوراکش را تامین کند؛ یعنی شما فرض کنید که هزینه مسکن، حمل و نقل و بهداشت ندارد و فقط می خواهد غذا بخورد. فقر مطلق به موضوع تامین حداقل نیازهای اساسی (مانند خوراک، پوشاک، مسکن، حمل و نقل و…) می پردازد. به عبارت دیگر، فقر مطلق را می توان ناتوانی در کسب حداقل استاندارد زندگی تعریف کرد؛ بدین سبب فقر مطلق، شامل فقر شدید می باشد.
وی اضافه کرد: کسانی که گرفتار فقر شدید هستند عمدتا افراد بیکار هستند. در صورتیکه اغلب کسانی که به فقر مطلق دچارند، شغل و درآمد دارند، اما درآمد آنها کفاف زندگی شان را نمی دهد. برمبنای داده های مرکز آمار، نرخ فقر شدید در کل ایران حدود ۶ درصد با جمعیتی حدود ۵ میلیون نفر بود و برنامه هایی ریخته و منابعی داده شد که بتوانیم این را از بین ببریم. در دنیا برای از بین بردن سطح بندی می کنند و بدین سبب اگر ما هم اکنون نمی توانیم فقر مطلق را هدف قرار بدهیم، در مقابل می توانیم به تدریج آنرا بهبود ببخشیم.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اظهار داشت: به جهت اینکه این امر محقق شود چند کار را باید انجام بدهیم. یکی از آنها هماهنگی بین نهادهای عمومی دولتی، غیر دولتی و مؤسسات خیریه برای هم افزایی است. نظام حمایتی ما خیلی چندگانه است و این چندگانگی تنها خاصیت ایران نیست؛ یعنی بسیاری از کشورهای دنیا این تکثر را دارند، ولی بوسیله سازوکارهایی مثل شهرداری در بعضی کشورها این هماهنگی به انجام می رسد. یعنی در هر شهر کسانی که در حوزه فقر کار می کنند دور هم جمع می شوند و جمعیت را بین همدیگر تقسیم می کنند. بطورمثال در ترکیه موقوفات و سازمان های مردم نهاد هستند و این ها در شهرداری دور هم جمع می شوند.
وی اضافه کرد: همین طور بوسیله یک سامانه متمرکز این کار می تواند صورت گیرد که مشخص شود هرکسی از کجا خدمات می گیرد. این سیاستی است که در برنامه هفتم طرح عنوان پنجره واحد خدمات حمایتی آمده و ما باید آنرا اجرا نماییم. مقدماتش در دو دولت قبل فراهم شده و باید بتوانیم این را اجرا نماییم.
میدری تصریح کرد: کار دیگری که صورت نمی گیرد و خیلی برای اقتصاد کشور، فقرزدایی و همه زمینه ها لازمست، بحث «ارزیابی اثربخشی سیاست ها» است. بطورمثال ما برای جوانی جمعیت خیلی سیاست ها را انجام می دهیم، ولی پول کم داریم و حالا که پول کم داریم باید ببینیم کدام کار مؤثرتر است نه این که سیاستی با اثربخشی کمتر را اجرا نماییم. باید ببینیم از بین این بسته سیاستی کدامش اثربخشی بیشتری دارد. در پایین آوردن فقر هم باید همین کار را بکنیم.
وی اظهار داشت: در دوره ای که در معاونت رفاه بودم، برای سیاست های یک وعده غذای گرم دیدیم که به خاطر نوسانات پولی و نیازهای دیگری که وجود دارد، گاهی اوقات بموقع پول داده نمی شود و این موجب پایین آمدن اثربخشی آن سیاست می شود؛ به همین دلیل این سیاست باید بازبینی می شد. ما در آینده نیز باید این بازبینی ها را بر روی سیاست های رفاهی انجام بدهیم.
وزیر تعاون، کار و رفاه اجتماعی اضافه کرد: نکته دیگر این است که ما باید این ایده را در حوزه سیاست گذاری بپذیریم که تعدادی از اموری که هم اکنون دولت در ایران انجام می دهد، شیوه های تامین مالی آنها وجود دارد. یعنی بسیاری از امور هست که دولت دارد با منابع خودش تامین مالی می کند و باید آن حوزه ها را به بخش خصوصی واگذار نماییم، ولی یک سری حوزه ها مثل بحث آموزش و پرورش، بهداشت و حمایت های اجتماعی کاری نیست که آنرا به بخش خصوصی واگذار نماییم. برای کارهای حمایتی مؤسسات خیریه هستند، ولی کفاف نیاز ما را نمی دهند؛ ما باید منابع بیشتری به بخش حمایتی انتقال بدهیم.
این مطلب را می پسندید؟
(0)
(0)
تازه ترین مطالب مرتبط
نظرات بینندگان در مورد این مطلب